θάνατος

θάνᾰτος [θᾰ], ὁ, ([etym.] θνῄσκω)

A death, whether natural or violent, Hom., etc.; τῶν ὑπαλευάμενος θάνατον the death threatened by them, Od.15.275;

ὣς θάνον οἰκτίστῳ θανάτῳ 11.412

; θάνατόνδε to death, Il.16.693, 22.297; θανάτου τέλος, μοῖρα, A.Th.906 (lyr.), Pers.917 (anap.), etc.; θανάτου πέρι καὶ ζωᾶς for life and death, Pi.N.9.29;

θ. ἢ βίον φέρει S. Aj.802

;

θάνατος μὲν τάδ' ἀκούειν Id.OC529

;

θανάτῳ ἴσον πάθος Id.Aj. 215

;

ἐν ἀγχόναις θάνατον λαβεῖν E.Hel.201

; πόλεώς ἐστι θ., ἀνάστατον γενέσθαι it is its death, Lycurg.61; γῆρας ζῶν θ. Secund.Sent.12; θάνατον ἀποθνῄσκειν, τελευτᾶν, Plu.Crass.25, D.H.4.76.

2 in Law, death-penalty, θάνατον καταγνῶναί τινος to pass sentence of death on one, Th.3.81; θανάτου δίκῃ κρίνεσθαι ib.57;

θανάτου κρίνειν X.Cyr.1.2.14

, Plb.6.14.6;

περὶ θανάτου διώκειν X.HG7.3.6

; πρὸς τοὺς ἐχθροὺς . . ἀγωνίσασθαι περὶ θ. D.4.47; θ. τῆς ζημίας ἐπικειμένης the penalty is death, Isoc.8.50; ellipt., παιδίον κεκος μημένον τὴν ἐπὶ θανάτῳ (sc. στολήν) Hdt.1.109;

τὴν ἐπὶ θ. προσαγαγεῖν τινα Luc.Alex.44

; but δῆσαί τινα τὴν ἐπὶ θανάτῳ (sc. δέσιν) Hdt.3.119; τὴν ἐπὶ θανάτῳ ἔξοδον ποιεῖσθαι to go to execution, Id.7.223;

ἐπὶ θάνατον ἄγεσθαι Id.3.14

; τοῖς Ἀθηναίοις ἐπιτρέψαι περὶ σφῶν αὐτῶν πλὴν θανάτου for any penalty short of death, Th.4.54;

εὐθύνας εἶναι πλὴν φυγῆς καὶ θανάτου καὶ ἀτιμίας IG12.39.73

; εἰργόμενον θανάτου καὶ τοῦ ἀνάπηρον ποιῆσαι short of death or maiming, Aeschin.1.183.

3 pl., θάνατοι kinds of death, Od.12.341; the deaths of several persons, S.OT1200, E.Heracl.628 (both lyr.); poet., of one person, A.Ch.53, S.OT496, El.206 (all lyr.);

οὐχ ἑνός, οὐδὲ δυοῖν ἄξια θανάτοιν Pl.Lg.908e

;

πολλῶν θ., οὐχ ἑνὸς ἄξιος D.21.21

, cf.19.16, Ar.Pl.483, D.H.4.24;

δεύτερος θ.

*apoc.

2.11

, cf. Plu.2.942f; esp. of violent death,

θ. αὐθένται A.Ag.1572

(lyr.), cf. Th.879 (lyr.);

εἰς θανάτους ἰέναι Pl.R.399b

.

II as pr. n., Θάνατος Death,

Ὕπνῳ . . κασιγνήτῳ Θανάτοιο Il.14.231

, cf. S.Aj.854, Ph.797, etc.;

μόνος θεῶν γὰρ Θ. οὐ δώρων ἐρᾷ A.Fr.161

; ὃν [ἰὸν] τέκετο Θ. S.Tr. 834; character in E.Alc.

III corpse,

θ. ἀτύμβευτος AP9.439

(Crin.).